Ο πονοκέφαλος δεν είναι η έλλειψη ενός αναλγητικού στο σώμα! Τα αναλγητικά απλώς καλύπτουν τα συμπτώματα αντί να θεραπεύουν τις αιτίες του πόνου.

Το στοματοπροσωπικό σύστημα (orofascialessystem) αποτελείται από τις δύο εκατέρωθεν κροταφογναθικές διαρθρώσεις και τους συνδέσμους ως παθητικό σύστημα και το ενεργητικό ή μυϊκό σύστημα αποτελούμενο από τους μασητήρες, τους κροταφίτες, τους πτερυγοειδείς (έσω και έξω) και τους διγάστορες επίσης εκατέρωθεν. Κατά την κλινική μας εμπειρία στο στοματοπροσωπικό πόνο πρέπει να προσμετρούνται οι δορυφόροι μυς όπως οι στερνοκλειδομαστοειδείς, οι τραπεζοειδείς, και οι υπινιακοί (και στις δύο εικόνες παρατηρούμε την στενή σχέση των δομών).

Η κροταφογναθική διάρθρωση παραμένει μία περιφερική άρθρωση (παρόλο ότι ανατομικά βρίσκεται κεντρικά) με ιδιαιτερότητες. Η άρθρωση αποτελείται από τις δύο αρθρικές επιφάνειες, την κροταφική γλήνη, τον γναθικό κόνδυλο, τους συνδέσμους και το μηνισκοειδές ή αρθρικό δίσκο. Κινηματικά πρόκειται για τις μόνες αρθρώσεις στο ανθρώπινο σώμα που λειτουργούν ταυτόχρονα και από τις δύο πλευρές του κεφαλιού επιδεικνύοντας υψηλό συγχρονισμό με τόσο μεγάλο εύρος κίνησης, προφανώς όμως ευάλωτες σε δυσλειτουργίες. Η δυσλειτουργία του στοματοπροσωπικού συστήματος πλην των ανατομικών ανωμαλιών των αρθρικών επιφανειών ή του δίσκου όπως και κάθε δυσλειτουργία του μυοσκελετικού συστήματος έχει τρία συγκεκριμένα αίτια και πολλές αφορμές.

1. Υπέρχρηση ή λανθασμένη χρήση (μάσημα τσίχλας, μάσημα νυχιών, υπερκατανάλωση ξηρών καρπών, παξιμάδια)

2. Τραυματισμός (κάταγμα οδοντολογικές εργασίες, μαλακά μόρια)

3. Εξωγενή αίτια που μπορούν να επηρεάσουν όπως δυσλειτουργίες του αυχένα ή της Σ.Σ., ψυχογενή, νευρολογικές παθήσεις

Συνήθως η κροταφογναθική δυσλειτουργία συνυπάρχει με προβλήματα της ανώτερης αυχενικής μοίρας.Τα συμπτώματα είναι έντονος πόνος, περιορισμός κίνησης, παραγόμενοι ήχοι κατά την κίνηση (κλικ) με ή χωρίς πόνο. Πολλές φορές παρατηρούμε τραυματισμένες μασητικές επιφάνειες (αποτριβές) που υποδηλώνουν τρίξιμο των δοντιών – βρυγμός. Συχνά αναφέρονται και εμβοές οι οποίες απαιτούν διαφοροδιάγνωση. Τέλος η πυροδότηση των ειδικών σημείων των εμπλεκομένων μυών μπορεί να δημιουργήσει τον λεγόμενο πονοκέφαλο τάσεως ή νευρομυικά να πυροδοτήσει δυσλειτουργίες του αυχένα (και το αντίθετο)

Θεραπευτικά θα πρέπει να περιορίσουμε τα αίτια σε οποιαδήποτε περίπτωση. Απαραίτητη κρίνουμε την χρήση ενδοστοματικού νάρθηκα, κατά την διάρκεια της νύκτας και τον έλεγχο της οδοντικής σύγκλισης.

Μία άλλη συχνή αιτία των πονοκεφάλων που συχνά αγνοείται είναι η δυσλειτουργία των οστών στον αυχένα και την πλάτη.Όταν τα οστά της σπονδυλικής στήλης χάνουν την κανονική θέση ή κίνηση Occipital-Neuralgiaτους, τα ευαίσθητα νεύρα και τα αιμοφόρα αγγεία στο κεφάλι μπορεί να επηρεαστούν. Όταν τα νεύρα της σπονδυλικής στήλης και των σχετικών ιστών ερεθιστούν, μπορούν να παράγουν πονοκεφάλους. Η ασπιρίνη και τα φάρμακα μπορούν να καλύψουν αυτά τα προειδοποιητικά σημάδια, αλλά δεν διορθώνουν την υποκείμενη δομική αιτία.

Τύποι Πονοκέφαλων

Πρωτοπαθείς

1.Πονοκέφαλος τάσεως

Εκτιμάται ότι περισσότερο από το 80% των πονοκεφάλων μπορούν να αποδοθούν στο στρες (φυσικό ή ψυχικό).Η γνώμη μας είναι ότι πολύ μεγάλο ποσοστό πονοκεφάλων τάσεως είναι δευτεροπαθείς αποδιδόμενοι σε προβλήματα που αφορούν τον αυχένα, την κροταφογναθική άρθρωση και το στοματοπροσωπικό σύστημα (φυσικό στρες).

2.Ημικρανίες

3.Αθροιστική κεφαλαλγία

Δευτεροπαθείς

(σύμπτωμα άλλης αρχικής νόσου) ιγμορίτιδα, κολπίτιδα, αυξημένη πίεση, αυχενικό σύνδρομο, νευρολογικές παθήσεις, οφθαλμολογικές παθήσεις κτλ.

Η έρευνα δείχνει ότι η χειροπρακτική αγωγή είναι αποτελεσματική, εξοικονομεί κόστη και είναι ασφαλής για τους πονοκεφάλους και ημικρανίες.

Σύμφωνα με την AmericanChiropracticAssociation στην Αμερική το 14% των πολιτών που απευθύνεται σε χειροπράκτες σήμερα απευθύνεται για πονοκεφάλους. Για αυτούς τους ασθενείς η καλή είδηση είναι ακόμα καλύτερη. Οι ερευνητές στο Northwestern College of Chiropractic στη Μινεσότα, συνέκριναν την χειροπρακτική με ορισμένες φαρμακευτικές θεραπείες που χρησιμοποιούνται για την πονοκέφαλο τάσεως και τις ημικρανίες.

Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό J. Of Manipulative and Physiological Therapeutics, ακολούθησε 218 πάσχοντες με πονοκέφαλο που χορηγήθηκε είτε χειροπρακτική αγωγή ή θεραπεία με φάρμακα ή και τα δύο. Ο πόνος μειώθηκε κατά 40 - 50% σε όλες τις ομάδες αρχικά. Ωστόσο, τέσσερις εβδομάδες μετά όταν η θεραπεία σταμάτησε, μόνο η χειροπρακτική ομάδα εξακολούθησε να διατηρεί τα οφέλη, ενώ όσοι έλαβαν την φαρμακευτική θεραπεία έχασαν περίπου το ήμισυ της βελτίωσης τους.